Ik zit nu op de motelkamer het stukje te typen. We lopen een klein beetje achter, maar hebben al een paar dagen geen internet. Vandaar dat ik het nu maar vast typ en als we straks verbinding heb, het erop zet! We zijn dus in Death Valley. Het is ontzettend warm. Qua temperatuur viel het, volgens zeggen, nog enigsinds mee, maar om te slapen in zulke laffe hitte is niet te doen! (al sliep ik natuurlijk wel als een roosje! :-D) De aircondition hebben we op het koelst afgesteld (20 graden celcius) maar hij moet wel uit 's nachts, ik vraag me af we wel aan zoveel decibellen blootgesteld mogen worden!

Dag 13

We hebben vannacht heerlijk geslapen in onze tent-cabin. Ons eten (en toiletspullen!) veilig opgeborgen in een 'Bearlocker' want er worden hier nogal eens beren gesignaleerd.
Je mag niets qua eten- en drinkenswaren in de auto of tent laten liggen. Of alles wat naar eten ruikt (ook tandpasta enzo). Overal wordt je gewaarschuwd dat die schattige zwarte beertjes, toch niet zo schattig zijn als ze honger hebben! Menig auto is in de vernieling geholpen omdat moeder-beer iets lekkers dacht te ruiken.

Yosemite is een prachtig groen park. Vrij vlak, want het ligt in een dal, en mooie wandelpaden. Mark en ik besloten twee korte wandelingen te maken, naar het Mirrorlake (waarvan we ons werkelijk afvragen of we die wel echt hebben gezien, of dat het een stuk breed rivier was)
Bij de tweede wandeling stonden wel duidelijke bordjes en liepen naar de Lower Yosemite Fall. Een prachtige waterval, waarvan je lekker afkoelde! haha. Verder kan ik over Yosemite niet veel vertellen. Het is echt een park dat je gezien moet hebben. Het is onbeschrijfelijk mooi dus!
In Yosemite wordt afgeraden om zelf met de auto rond te rijden (voor het milieu uiteraard, en omdat de parkeerplaatsen bomvol staan). Er rijden bussen rond die je naar de belangrijkste punten brengt. Ideaal! 's Avonds, na wat puzzelen, het verslag schrijven (met pen en papier) en beetje rondlopen weer vroeg naar bed, want er is werkelijk niets te doen. Geen stroom, geen vermaak en we weigeren en pakje spelkaarten te kopen à $ 4,00!! (Goedkopen NL'ers zijn we weer)De volgende morgenvroeg op, om het park weer uit te rijden!

Dag 14

Het was een prachtige roadtrip!! (Nog steeds vreselijk eng!) We zijn via Kings Canyon en Seqouia National Park waar we weer vanalles prachtigs hebben gezien gereden. In Kings Canyon hebben we nog in de sneeuw gestaan! In Sequoia hebben we de grootste boom van Amerika gezien, deze wordt wel de National Kerstboom van de Verenigde Staten genoemd. Hij is inderdaad énorm! (De dikke boom in Laren is er niks bij).
Ook zijn we op Moro Rock geweest, inderdaad op! 10 minuten traplopen (ikgoogle net: 400 treden!!!)met hoogtevrees is werkelijk afzien, maar na een tijdje vond ik het uitzicht zelfs prachtig, en durfde ik Mark (of de reling) zelfs los te laten!! (Goed hè papa?)
Uiteraard daarna nog veel meer prachtige natuur en haarspelbochten:

We kwamen aan in Three rivers. Een lange straat met diverse hotels, een golfbaan een een vage pizzaria waar we gegeten hebben. Een Latijns-amerikaanse familie nam het halve 'restaurant' in beslag en toen we beiden een 'small' pizza bestelden hoorden we er helemaal niet meer bij! Haha! Daarna heerlijk geslapen en vroeg weer op voor ons gratis(!) ontbijtje!

Dag 15

Normaal stelt dat ontbijtjeniet zoveel voor, maar dit was erg goed.
Sjuutje, eitje, toast en je kon zelf wafels maken! Jammie! Daarna door naar ons volgende overnachtingspunt.

Eerst even boodschappen gedaan, omdat we op de camping zelf kunnen koken! (achteraf maar goed ook, want geen restaurant in de wijde omgeving te bekennen.)
We zijn uiteindelijk nog duurder uit dan dat we ergens zouden gaan eten, maar goed, we hebben nu wel een lekker stukje vlees om te grillen!
Nog even getankd en toen weer verder naar ons eindpunt van de dag:

Lake Isabella is allemaal een beetje vergane glorie. Het begint een gosttown te worden. Veel lege panden en rond het meer is werkelijk niets te doen. Ook de camping waar we een kabin op hebben gehuurd was uitgestorven. Van oorsprong is het een RVpark (campers) en een pub (waar de plaatselijke hangouderen (4 mannen) zich ophouden). Om bij de kampeerorganisatie KOA te horen hebben ze drie huisje neergezet en een kookeiland gemaakt. Dat was het dan. Op zich zag het er allemaal wel netjes uit, maar een beetje vaag allemaal. Wel een lekkere douche! (niet geheel onbelangrijk)

Dag 16

Op weg naar Death Valley weer veel bergjes beklommen en voornamelijk veel wegen gezien waar je werkelijk niemand tegenkomt! Door een kleine kaartleesfout (wie ikke?) namen we een beetje een detour.. Dat wil zeggen dat het asfalt op een gegeven moment ophield en we wel heel kort langs allerlei rotsen reden... Daar is ons pontiac-je volgensmij niet op gemaakt, maar hij heeft 't overleefd! (Zowel wij, als de auto!) Uiteindelij kwamen we precies op de goede weg uit, en bleek het zelfs een stukje korter te zijn. (Wel langzamer)
Omdat we al vroeg vertrokken waren hebben we de hoogtepunten van Death Valley (noem het gerust het dieptepunt, zie verderop in het verhaal) vandaag al bekeken.
We zijn eerst naar Badwater geweest, het laagste punt van de USA, zo'n 85 meter onder zeeniveau. Het is niet veel meer dan een bordje en een hoop zout maar wel mooi om te zien. Op een berg tegenover is een bordje te zien waar zeeniveau zich bevind.

Daarna naar Devils Golf Course, hier schijnen normaal gesproken grote(re) zoutpilaren tezijn, maar vandaag leek er niet veel te liggen. Er lag één mooi stukje waar ik nog snel een foto van kon maken. Toen we even verderop verder gingen kijken en daarna weer terug kwamen had iemand het stuk meegenomen(?!?). Wat moet je nou met een berg zout? In je koffer en mee naar het thuisland? Leuk op de openhaard ofzo?

En wat wij dan de 'echte' woestijn vinden zijn de Sandy Dunes. De zandduinen dus. Even snel de auto uit en even poseren. (Het begon ontzettend warm te worden). Bijzonder om te zien, maar de duinen op Texel liggen er hetzelfde bij.

Toen naar het motel en lekker afgekoeld. (toen leek het nog te lukken). Omdat er in de hele woestijn maar twee hotels zijn, met bijbehorend restaurant hadden we niets te kiezen.
We hebben gegeten bij het restaurant wat bij ons motel hoort. Daarna konden we alleen nog maar een koude douche nemen en proberen te slapen in de zinderende hitte die de woestijn ons bied.