Mevrouw Steenbruggen... Nee, helaas voor jullie dat ben ik niet!
We zijn keurig ongetrouwd uit Las Vegas gekomen!

Dag 17

Vroeg opgestaan om uit Death Valley te vertrekken. We hebben ondanks de hitte nog redelijk goed geslapen. (De moeheid begint redelijk toe te slaan, Mark riep zelfs al dat ie toe was aan vakantie! hihi!). We reden weer mijlen achtereen in niemands land met wel 5 toegemoet komende auto's! Onderweg nog even gestopt in een zogenaamde gohsttown. Mark vondt het wat minder want er is niks te doen. (Euuuh, Mark wat is de definitie van gohsttown?)
Vlotjes maar weer doorgereden en in de staat Nevada beland.
Een héél stuk woestijn en dan in ineens: Boem, een stad!

In Las Vegas aangekomen zijn we over de strip gereden naar ons hotel. Gelukkig mag je een hoop U-turns maken bij stoplichten want oversteken is er niet bij. De 'Strip' zoals Las Vegas Boulevard wordt genoemd is een 6-baansweg (of heet dat 3?) en er rijden taxi's en limo's af en aan! We sliepen in het Flamingo hotel. Erg mooi en groot! De kamers zijn pas gerenoveerd en zien er erg mooi uit. Het bed is gewoon te goddelijk om vanaf te komen! (later ook heerlijk op geslapen!).

De temperatuur begon al weer aardig op te kruiipen dus besloten we onze middag maar te beginnen met een duik in het zwembad. Ontzettend druk maar je kan er heerlijk op een strandbedje liggen. De serveersters, in roze bikini, lopen af en aan met Bud Light (Bier) en Strawberry Margaritha's. Wij hebben ons ingehouden en na een verfrissende duik weer naar de hotelkamer. Tijd om de Strip te verkennen.

In één dagje is dat niet te doen, dus we komen hier zeker nog eens terug!
We hebben de M&M store onveilig gemaakt en hebben ons te goed gedaan aan speciale smaakjes M&M's zoals Peanutbutter en Puur! Jammie!
Ze hadden echt vanalles in M&M stijl van sokken tot kerstballen en van een pokerset tot pannenlappen! Echt te gek!

Verder uiteraad allerlei mooie casino's bekeken en 's avonds een gokje gewaagd!
Ik heb van mijn 20 dollar nog maar 11 cent over! (Ben gelukkig in de liefde!)
Mark heeft het iets beter gedaan, maar niet om over naar huis te schrijven.
De miljoenen zijn ons helaas gespaard gebleven! (En ach, wat is een miljoen dollar tegenwoordig nog maar waard?)

Dag 18

De volgende dag hebben we nog snel even het Venetian hotel meegepakt. (Die waren we zowaar vergeten!) Met de beroemde geschilderde plafonds en echte gondeliers. Erg leuk.
Toen we naar hetTreasure Island hotel wilde bezoeken kwam Mark er achter dat ie z'n mobiel vergeten was op de hotelkamer. (Je zult vast denken, hoe kan dat nou? Mark is verkleefd met zijn mobieltje! Nou dat dacht ik dus ook!). Via de congierge en de incheck balie kwamen we in de kelder uit bij de afdeling Lost and Found. (Waar we overigens hele koffers zagen staan en een rolstoel (hoe kan je die verliezen?)). Toen we keurig in het Engels vroegen over een 'cellphone' gevonden was. Antwoordde de vriendelijke man in het Nederlands (met een zwaar Amerikaans accent). Ja, een ik heb een cellphone gevonden! We waren even zwaar verbaasd!
Wat bleek, hij had het mobieltje bekeken om het keurig in zijn computersysteempje te verwerken en hij zag allerlei nederlandse termen! Zijn ouders wonen in Haaksbergen en hj woont al jaren in Las Vegas. Wat een toeval! (Beetje jammer dat ik daarvoor nog tegen Mark zei, toen we aan het wachten waren en Mark de autosleutels iets te hard neergooide; 'Is dat een stille hint ofzo?' Oepsie!

Na weer een lange rit door de zindernde hitte en een vre-se-lijk saaie snelweg kwamen we via een klein stukje Arizona aan in Springdale Utah. We hebben gegeten in een (te) luxe restaurant (voor onze korte broek en slippers! hihi!) en zijn lekker gaan slapen!