Naast de eerste letters van hun namen, hebben we nog meer met hen gemeen.
Maar dat later in het stukje...

Dag 19.
Na lekker geslapen te hebben, gingen we met de shuttlebus die door Zion Nation Park gaat naar het allerlaatste punt. Daar hebben we een hike gelopen naar de Narrows.
Als de rivier laag staat, wat nu niet het geval was, kun je gedeeltelijk langs en door de rivier naar een smalle canyon lopen. Helaas was dat vandaag niet mogelijk en moesten we de route weer terug lopen.
Omdat we eigenlijk te weinig tijd hadden en nog helemaal naar Bryce Nation Park moesten rijden, besloten we vroeg het park weer te verlaten. Zion is best een mooi park, maar volgensmij zijn we een klein beetje parkenmoe, want als je één rots heb gezien, dan heb je ze eigenlijk allemaal we gehad.. Op naar Bryce toe!
De rit er naar toe is echt prachtig. Je komt langs Red Rock Canyon, met zijn prachtige rode rotsen. De hitte sloeg wel weer toe, wat later bleek niet helemaal voorspeld was.
Ons huisje die we op een camping geboekt hadden ligt in het plaatsje Cannonville, wat niet uit meer bestaat dan een kerk (een hele grote, we zijn in Utah), benzinepomp annex winkeltje annex motel! En dus de camping. De eigenaar vertelde ons allerlei leuke bezienwaardigheden in de omgeving, maar zei dat we zeker eens terug moesten komen want in één nachtje is véélste weinig!

Dag 20.
Weer vroeg op om Bryce Canyon te bekijken. Helaas hadden we helemaal niet veel tijd dus hebben we de mooiste uitkijkpunten meegepakt en zullen zeker nog eens terug komen om de mooie hikes te lopen! Toen kwam het spannendste van de hele reis:

Cottonwood Canyon Road:
De Cottonwood Canyon Road is een grotendeels onverharde weg van 47 mijl lang, die van noord naar zuid door het Grand Staircase Escalante National Monument heenloopt. De weg is aangelegd tijdens de jaren '60 van de vorige eeuw, tegelijk met de stroomvoorziening voor de in Bryce Canyon gelegen plaatsen. Als het geregend heeft is de weg onbegaanbaar, ook voor vierwielaangedreven auto's. Bij droge weersomstandigheden, zoals wij ze hadden,is de route geschikt voor alle personenauto's. Deze 'dirtroad' hebben we dus gedaan! Het scheelde meer dan 100 mijl en uur in tijd, te veel om te laten dus. En ach, het is maar onze huurauto haha! Het was een heerlijke rit, we hebben echt heel erg genoten! De omgeving was heel afwisselend, elk deel van de route was op z'n eigen manier erg mooi.

Toen over de verharde weg door naar Page. Als echte avonturiers hadden we hier van te voren niets geboekt. En tja, toen kwam het verhaal van Jozef en Maria naar boven. In géén enkele herberg was er plaats voor ons. (Of we moesten 140 dollar betalen!) In de wijde omgeving is er geen stadje te vinden dus zijn we maar verder gecruisd naar het stadje Flagstaff 135 mijl verderop. We zitten nu dan eindelijk in een motel! Het is een beetje uit de route, want de Grand Canyon, onze volgende stop, zijn we al voorbij gereden. Maar het is gelukkig morgen maar een 'klein' stukje terug rijden naar de Grand Canyon.

Bedankt voor alle leuke reacties die we krijgen! Vinden we erg leuk om te lezen!